Zarządzanie kryzysowe w ochronie środowiska
Absolwent posiądzie wiedzę z zakresu informatyki, meteorologi, prawa oraz praktycznego wykorzystania obowiązków służbowych w zakresie zagrożeń kryzysowych a w szczególności działani sztabu kryzysowego, profilaktyki oraz likwidacji skutków klęsk żywiołowych, technicznych, epidemiologicznych i chemicznych w środowisku.
Kwalifikacje absolwenta
Kwalifikacje absolwenta studiów II stopnia na kierunku ochrona środowiska jest w specjalności zarządzanie kryzysowe wzbogacona o wiedzę i umiejętności pozwalające na współudział w realizacji jednego z podstawowych zadań stojących przed organami administracji rządowej i samorządowej, to jest zadania ochrony życia i zdrowia ludności oraz środowiska naturalnego. Wiąże się to z podjęciem działań w spójnym systemie przeciwdziałania zagrożeniom spowodowanym przez siły przyrody, rozwój cywilizacyjny oraz ewentualny konflikt zbrojny. Taki system musi zapewnić efektywną koordynację działań ratowniczych prowadzonych przez profesjonalne służby, a zmierzających do likwidacji skutków zagrożeń kryzysowych i przywrócenia stanu pierwotnego. System musi też zawierać elementy profilaktyki oraz przyjęte rozwiązania organizacyjne, operacyjne i logistyczne umożliwiające szybkie reagowanie na zagrożenia. Dla wspierania działań musi więc istnieć profesjonalny aparat wykonawczy, który stanowi część składową administracji państwowej, samorządowej, Zespołu Reagowania Kryzysowego czy Centrum Zarządzania Kryzysowego. Właśnie w tych miejscach powinni znaleźć zatrudnienie absolwenci specjalności zarządzanie kryzysowe.
Dlatego nauczanie na tej specjalności ukierunkowane jest tak, aby absolwent:
- posiadał wiedzę z zakresu nauk technicznych potrzebną w zarządzaniu kryzysowym,
- posiadał wiedzę z prawa i ekonomii potrzebną w zarządzaniu kryzysowym,
- posiadał predyspozycje psychofizyczne potrzebne w zarządzaniu kryzysowym,
- umiał kontrolować własne stany emocjonalne,
- umiał kontaktować się z podległymi pracownikami w warunkach zagrożenia,
- umiał stworzyć system monitorowania oraz ostrzegania i alarmowania zarówno zagrożonej ludności, jak i sił ratowniczych,
- umiał sporządzać analizy zawierające propozycje przedsięwzięć technicznych i organizacyjnych mających na celu doskonalenie funkcjonowania systemu zarządzania kryzysowego,
- umiał popularyzować tematykę zarządzania kryzysowego,
- był ekspertem w zakresie przepisów dotyczących ratownictwa,
- był przygotowany do podjęcia pracy zawodowej związanej z ratowaniem życia i zdrowia ludności oraz ochroną środowiska,
- charakteryzował się wysokim poziomem sprawności w podejmowaniu decyzji (jej trafności i szybkości).
