Studia II Stopania - Konserwacja i Restauracja Dzieł Sztuki
Szczegółowe informacjeDlaczego warto studiowac Konserwacje i Restauracje Dziel Sztuki?
Dzieki podjeciu studiów na kierunku Konserwacja i Restauracja Dzieł Sztuki osoba interesujaca sie praktyczna strona konserwacji i restauracji dzieł sztuki zyskuje możliwosc kontaktu z dziełem – elementem dorobku cywilizacji. Obiekty te wymagaja czesto ingerencji konserwatorskiej, co umożliwia konserwatorowi dokładne poznanie obiektu, przeprowadzenie badan nad jego struktura technologiczna i artystyczna. Czesto badania te odsłaniaja zupełnie nowe horyzonty badawcze, ujawniajac bogata przeszłosc historyczna i konserwatorska zabytku. Umiejetnosci nabywane w trakcie studiów nie tylko rozwijaja absolwenta jako twórce ale daja pozwalaja ukształtowac konserwatora jako badacza, który korzysta z bogatego warsztatu teoretycznego i praktycznego. Kontakt z dziełem sztuki oraz prawidłowe przeprowadzenie wszystkich etapów konserwacji pozwala odczuwac duża satysfakcje z faktu ratowania dóbr kultury. Absolwenci kierunku Konserwacja i Restauracja Dzieł Sztuki Wydziału Sztuk Pieknych w Toruniu sa bardzo cenionymi fachowcami zarówno w Polsce jak i na całym swiecie. Uczestnicza w badaniach prowadzonych przez wiodace osrodki naukowe, wspierajac je swoim doswiadczeniem konserwatorskim.
Sylwetka absolwenta kierunku Konserwacja i restauracja dzieł sztuki
Absolwent kierunku Konserwacja i restauracja dzieł sztuki posiada wszechstronna wiedze i umiejetnosci w zakresie konserwacji dzieł sztuki. W podejsciu do obiektów posiada odpowiednia baze metodologiczna, etyczna, oraz przygotowanie teoretyczne i praktyczne. Jest twórca o odpowiednim przygotowaniu naukowym i artystycznym, umożliwiajacym nie tylko przeprowadzenie konserwacji obiektu, ale również oparcie owej konserwacji na gruncie badan z dziedziny historii stuki, chemii czy materiałoznawstwa. Studia przygotowuja do samodzielnej lub zespołowej działalnosci zawodowej zgodnie z ukształtowana postawa etyczna, znajomoscia doktryn konserwatorskich i obowiazujacego prawa. Posiada wiedze wszechstronna, interdyscyplinarna, pozwalajaca na osadzenie obiektu w szerokim kontekscie kulturowym. Na wiedze ta składaja sie m.in. historia sztuki, zagadnienia z zakresu paleografii, neografii, ikonografii, doktryn artystycznych a także z filozofii, etyki, estetyki. Nie obca jest mu socjologia czy zagadnienia z obszaru komunikacji artysta – odbiorca.
Może podejmowac samodzielne decyzje przy projektowaniu oraz przeprowadzaniu prac badawczych i konserwatorskich, ponieważ posiada wiedze z zakresu materiałoznawstwa, technologii i technik malarskich, chemii, fizyki, biochemii.
Jako twórca posiada umiejetnosci komponowania przestrzeni za pomoca rysunku, barwy i rzezbiarskich form przestrzennych. Zna zagadnienia perspektywy, technik rysunku, rzezby i malarstwa. Może podejmowac swiadome decyzje konserwatorskie wybierajac najlepsze metody i materiały konserwatorskie, inwentaryzowac i prowadzic samodzielne prace badawcze. Waźnym elementem jest także znawstwo zagadnien profilaktyki konserwatorskiej w tym: prawidłowego przechowywania, transportu i ekspozycji dzieł sztuki.